สงครามนี้นำพาสู่การแขวนคอผู้คนจำนวนมากใน มันคาโต, มินนิโซต้า และเป็นสัญญลักษณ์ของมินนิโซต้ามายาวนาน
เมื่อ ปี คศ. 1862 มาถึงอย่างรวดเร็วหลังจากการเก็บเกี่ยวพืชผลในปีก่อนหน้า และความอดอยากในฤดูหนาว ความช่วยเหลือจากรัฐมาอย่างล่าช้า ผู้ค้าท้องถิ่นไม่ให้ติดเงินกับชาว แซนตี อีก พ่อค้าชื่อ แอนดริว มายริค กลับไปกันใหญ่โดยการบอกให้พวกเขา กินหญ้าและมูลสัตว์ของตน ผลของคำพูดเหยียดหยามและไร้เมตตาเป็นเหตุให้ วันที่ 17 สิงหาคม คศ. 1862 ชาว แซนตี ฆาตกรรมชาวฟาร์มและครอบครัวหนึ่ง บ้างก็โจมตีชุมชนชาวผิวขาวไปตลอดริมฝั่งแม่น้ำ มินนิโซต้า แซนตี โจมตี ไปรษณีย์ และ มายริคต่อมาถูกพบเป็นศพโดยมีหญ้ายัดอยู่เต็มปาก
5 พฤศจิกายน คศ. 1862 ที่ศาลทหารในมินนิโซต้า ชาวแซนตีเผ่าซูจำนวน 303 คน รับสารภาพว่า ฆ่าและข่มขืน ผู้ตั้งรกรากชาวอเมริกันนับร้อยราย และถูกตัดสินให้แขวนคอ ไม่มีทนายหรือพยานสำหรับแก้ต่าง หลายรายถูกพิจารณาคดีแค่ไม่เกิน 5 นาที ประธานีธิปดี อับราฮัม ลินคอล์น มีคำสั่งให้นักโทษ 284 คน ถูกจองจำ และอีก 39 คนให้ประหารชีวิต เมื่อวันที่ 26 ธันวาคม คศ. 1862 ที่ มานคาโต้, มินนิโซต้า ซึ่งเป็นการตัดสินประหารชีวิตที่มากที่สุดภายในครั้งเดียวของประวัติศาสตร์อเมริกา หลังจากนั้น เงินช่วยเหลือชาวดาโกต้า ก็ถูกระงับไปถึง 4 ปีโดยนำไปช่วยสงเคราะห์คนผิวขาวที่กลายเป็นเหยื่อ คนที่ได้รับการลดหย่อนโทษโคย ลินคอล์น ถูกส่งไปเรือนจำในไอโอวา ในสภาพเป็นตายเท่ากัน
ทั้งในช่วงการจลาจล และหลังจากนั้น ชาวแซนตีจำนวนมาก และเครือญาติ ได้หนีจากมินนิโซต้า และดาโกต้าตะวันออก ไปตั้งหลักที่ ลุ่มแม่น้ำเจมส์ ในแคนาดา ซึ่งเป็นค่ายพักผู้อพยพชั่วคราว ก่อนจะถูกผลักดันไปที่ เขตปกครองพิเศษ โครว ครีก ทางชายฝั่งตะวันออกของ มิสซูรี่ บางส่วนไปร่วมกับ แยงโทนาอิ และย้ายเข้าไปทางตะวันตกกว่าเดิมไปร่วมกับกลุ่มของลาโกต้าที่กำลังต่อสู้กับทหารของสหรัฐอเมริกา
ที่เหลือ ยังอยู่ในมินนิโซต้า และทางตะวันออก ในเขตปกครองพิเศษเล็กๆ ซึ่งมีอยู่จนถึงศตวรรษที่ 21 ที่ซึ่งรวมกับ ซิสซีตัน-วาปีตัน, แฟลนดรู และ เดวิล เลค (สปิริต เลค หรือ ฟอร์ต ท๊อทเท่น) เขตปกครองพิเศษในดาโกต้า บ้างก็ลงเอย ในเนบราสก้า ที่ซึ่ง เผ่าซู แซนตี ในวันนี้มีเขตปกครองพิเศษทางด้านฝั่งตะวันตกของชายฝั่งมิสซูรี่ พวกที่หนีไปแคนาดา ปัจจุบันอาศัยในเขตคุ้มครองแปดแห่งของดาโกต้า 4 เขตอยู่ใน มานิโบต้า (ซู วาเลย์, ลองเพลน {ดาโกต้า ทีปี}, เบิร์ดเทล ครีก, และ โอ๊ค เลค {ไพพ์สโตน}) 4 เขตที่เหลือ (สแตนดิ้ง บัฟฟาโล, มูสวู๊ด{ไวท์แค๊ป}, ราวด์เพลน {วาปีตัน}, และวู๊ดเมาเท่น) อยู่ใน ซัสคัทชีวาน