ชาวอเมริกัน พื้นเมืองสุดท้ายที่จะถูกคุกคามโดยการรุกล้ำดินแดนสีขาวบนของพวกเขาราบ อินเดียนแดงในภูมิภาคระหว่างมิสซิสซิปปีและเทือกเขาร็อกกี้ มีหลายเผ่าในพื้นที่อันกว้างใหญ่นี้มีที่อาศัยอยู่ในรัฐของสงครามถาวรเกือบ กันเอง ชายหนุ่มทำให้ชื่อเสียงของพวกเขาเป็นนักรบโดยฝีมือของพวกเขาในการต่อสู้และ ในการล่าสัตว์ของควาย
การดำรงอยู่แบบดั้งเดิมของชาวอินเดียเป็นที่ ราบภายใต้การคุกคามยุค 1860 จากการรวมกันของสถานการณ์ ไปทางทิศตะวันตกการแพร่กระจายของรถไฟในตัวเองการบุกรุก, จะมาพร้อมกับทุนขนาดใหญ่ของที่ดินกับเจ้าของใหม่สีขาว ผลข้างเคียง, ซึ้งกับความสนใจ harmly อินเดียเป็นสังหารของฝูงควายโดยการล่าสัตว์สีขาวที่มีประสิทธิภาพโหดเหี้ยม
องศา ที่เพิ่มขึ้นของวิกฤตที่เกิดขึ้นทุกครั้งที่มีการค้นพบทองในทางทิศตะวัน ออกลาดของเทือกเขา (มีพบใหม่บ่อยในโคโลราโดและมอนแทนาจากช่วงปลายยุค 1850) ทองคำพุ่งแต่ละคนนำแร่เกเรไม่เพียง แต่ยังอาสาสมัครในท้องถิ่นและกองกำลังสหรัฐที่จะปกป้องการตั้งถิ่นฐานใหม่ จากอินเดีย ในกรณีดังกล่าวความรุนแรงและภัยพิบัติเป็นเรื่องยากที่จะหลีกเลี่ยง
ภัย คุกคามจากทางทิศตะวันออกจะนำชนเผ่าอินเดียนในประวัติการณ์ระดับของพันธมิตร ความขัดแย้งระหว่างผู้นำของพวกเขาอยู่ในขณะนี้ส่วนใหญ่เกี่ยวกับเรื่องที่ ว่าความสงบสุขกับคนผิวขาวเป็นไปได้
Black Kettle ผู้นำของไซแอนน์ใต้ในโคโลราโดเป็นประมุขที่เชื่อในความร่วมมือ แต่ประสบการณ์ของเขาที่อยู่ในมือของทหารอเมริกันจะไม่ถูกคำนวณอย่างดีเพื่อ โน้มน้าวให้คนอื่นว่าเขาเป็นขวา
ใน 1864, หลังจากเดินทางไปเดนเวอร์เพื่อตอบสนองความเจ้าหน้าที่โคโลราโดเขาย้ายคนของ เขาไปยังภูมิภาคซึ่งเขาได้รับนำไปสู่การเข้าใจว่าพวกเขาจะปลอดภัย รุ่ง อรุณของวันที่ตอนเช้าพฤศจิกายนชาวอินเดียนแดงเป็นนอนหลับอยู่ในค่ายที่แซนด์ ครีกใกล้ป้อมลียง, เมื่อพวกเขากำลังถูกโจมตีและสังหารทหารกราดโดยอาสาสมัครโคโลราโด ประมาณการของการเสียชีวิตแตกต่างกันไปอินเดีย 150-500
Black Kettle ตัวเองหนีออกมาและต่อไปเพื่อค้นหาความหมายของบางคนที่มีที่พักอเมริกันผิว ขาว เกือบเหลือเชื่อประวัติศาสตร์ซ้ำตัวเองสี่ปีต่อมา หนึ่ง รุ่งอรุณในพฤศจิกายน 1868 เขาและคนของเขากำลังนอนหลับอยู่ในหมู่บ้านของพวกเขาเต็นท์โดย Washita แม่น้ำในการจองอย่างเป็นทางการอินเดียเมื่อกองกำลังสหรัฐในการแสวงหาจู่โจม, โพล่งออกมากับพวกเขาและฆ่า 101 คน – ในโอกาสนี้ รวมทั้งกาดำและภรรยาของเขา
บัญชาการ ทหารอเมริกันในความโหดร้ายนี้คือจอร์จคัสเตอร์ หลังจากนั้นเขาก็มีบทบาทที่โดดเด่นและความหายนะในแคมเปญกับชนเผ่าที่แข็ง แกร่งในหมู่ราบอินเดียนแดงรวมเรียกว่าซู
เพื่อนบ้านของเชโรกีถูกย้ายใน เวลาเดียวกัน เหยื่อ ผู้เคราะห์ร้ายเป็นหัวหน้าทิศตะวันออกเฉียงใต้สี่เผ่าอื่น ๆ (Chickasaw ช็อกทอว์ Seminole และลำธาร) ที่ได้นำยังมีอีกหลายของศุลกากรของคนขาว พวกเขาจะอธิบายโดยการตั้งถิ่นฐานชาวอเมริกันร่วมกับเชโรกีเป็นห้าเผ่า อารยธรรม การอพยพย้ายถิ่นของพวกเขาในการบังคับใช้ช่วงปลายยุค 1830 กลายเป็นที่รู้จักในฐานะการกำจัดที่ดี จะมีการคำนวณว่าประมาณ 100,000 ถูกผลักดันออกจากดินแดนของพวกเขาและที่มากกว่า 20,000 ตายเมื่อไปทางตะวันตก
ที่ ราบกว้างของอินเดียดินแดนใหม่จะสัญญาว่าจะเป็นชนเผ่าที่ดินของตัวเอง ‘ตราบเท่าที่หญ้าเติบโตและแม่น้ำรัน’ แต่ภายในไม่กี่สิบปีแรงกดดันจากชุมชนสีขาวส่งข้อตกลงนี้วิธีของสนธิสัญญา ก่อนหน้านี้ มันจะเปิดออกหญ้าเติบโตและแม่น้ำรันจนกระทั่ง 1907 โดยเวลาที่สวยงามเพื่อให้หลายคนได้รุกรานดินแดนของอินเดียว่าภูมิภาคเป็นที่ ยอมรับของสหภาพโอคลาโฮมา, รัฐ 46
ในการค้าทาสและการกำจัดที่ดีใน เรื่องของอเมริกามีสองในสามกรณีหลักของกลุ่มชาติพันธุ์ที่มีขนาดใหญ่เป็นพัน อพยพกวาดต้อนไมล์จากบ้าน (สตาลินในช่วงทศวรรษที่ 1930 ล้าหลังในให้สาม.)
