ผู้บุกเบิกหลั่งไหลมาเหมือนมด

ปืนร่วมสมัยต่างๆของทหารม้า

กลุ่มที่ 1 – พวกอพยพ ในประวัติศาสตร์การก่อตั้งประเทศอเมริกา พอจะแบ่งการอพยพของฝรั่งจาก ยุโรปได้เป็น 2 ระลอกๆแรกได้แก่ พวกอังกฤษ ฝรั่งเศสที่เข้ามาขับไล่ อิทธิพลของชาวสเปนซึ่งเป็นชาวตะวันตกชาติแรกที่ค้นพบอเมริกา และจิ้มก้องเอาไว้เป็นของตน ภายใน 100 ปีแรกก็สามารถสร้างบ้านแปงเมืองได้อย่างมั่นคงและพัฒนาความเจริญของตนไว้บริเวณชายฝั่งตะวันออกของประเทศ จะมีหลงออกไปบ้างก็ เช่น สุดฝั่งตะวันตก คือรัฐแคลิฟอร์เนีย และทางใต้คือรัฐเท็กซัส คงหลงดินแดนตกสำรวจอีกอยู่อีกค่อนประเทศ คือภาคตะวันตกทั้งหมดไว้ในมือชาวอินเดียนเพียงหยิบมือเดียว

จวบจนสิ้นสงครามกลางเมืองในปี ค.ศ. 1865 อเมริกาเริ่มเข้าสู่ยุคใหม่ ประชากรพุ่งพรวดอย่างรวดเร็วทั้งนี้ไม่ใช่ว่าพอรบเสร็จก็รีบกลับบ้านมาก้มหน้าก้มตาผลิตพลเมืองใหม่ชดเชยที่ตายไปหรอกนะครับ แต่เกิดจากมีผู้อพยพรุ่นใหม่ชาวยุโรปที่แห่เข้ามาด้วยเหตุผลต่างๆกัน เช่น พวก ไอริส หรืออิตาเลี่ยน มักหนีความยากจนและถูกเอารัดเอาเปรียบจากชนชั้นสูงซึ่งเป็นเจ้าของที่ดิน ส่วนชาวเยอรมัน ออสเตรี่ยนหรือฝรั่งเศสก็หนีภาวะศึกสงคราม ในประเทศของตนโดยรวมแล้ว ทุกคนก็หวังจะเห็นชีวิตที่ดีกว่าเดิม ตั้งเนื้อตั้งตัวได้ มีที่ดินเป็นของตนเอง ก็คือมีเสื่อผืนหมอนใบข้าขอมาเกิดใหม่ในอเมริกากันทั่วทุกคน

ตัวอย่างที่ดีคือ นายชาล์ส วินดอล์ฟ หนุ่มวัย 17 ชาวเยอรมัน ซึ่งหนีการเกณฑ์ทหารของพระเจ้าไกเซอร์ มาที่นิวยอร์ค เขาพบว่าการเกิดใหม่ในอเมริกาไม่ใช่หมู ๆ เพราะมีคนยุโรปอพยพอีกตั้ง 1 ล้านคน คอยเขาอยู่แล้ว จะหางานทำก็ติดที่พูดอังกฤษได้แค่ 10 คำ อนิจจา!  ทางออกของชาล์สผู้หนีทหารจากบ้านเกิดของตน คือ ไปสมัครเป็นทหารอเมริกัน พอมีข้าวกินมีเสื้อผ้าใส่ มีหลังคาคลุมหัว ดีกว่าอดตายหรือไปเป็นกุลีรายได้เดือนละแค่ 2.50 เหรียญ แต่สิ่งที่ชาล์สจะซวยกว่านั้นยังมีอีก เมื่อเขาไปสังกัดกรมทหารม้าที่7 ของนายพลคัสเตอร์ และจะต้องมุ่งหน้าสู่สมรภูมิลิทเทิลบิ๊กฮอร์นในไม่ช้า