บริเวณทุ่งหญ้าทางตะวันตก (Western Plains) ที่ชาวลาโกต้าเข้าครอบครองนั้นเรียกรวมกันว่าถิ่นอิทธิพลลาโกต้า (Lakotaland) กินพื้นที่เป็นส่วนใหญ่ของรัฐเนบราสก้า ไวโอมิ่ง อุทธยานแห่งชาติเยลโล่สโตน ขึ้นไปจนถึงบางส่วนของรัฐมอนทาน่า และเซาท์ดาโกต้า ดูแล้วก็เท่าๆกับประเทศหนึ่งเลยทีเดียว ที่นี่ชาวลาโกต้าตกลงสลัดชีวิตอันสงบริมทะเลสาปไว้เป็นอดีตตั้งใจไว้ว่าอนาคตของตนขอผูกติดตรึงอยู่กับทุ่งหญ้าแห่งนี้และจะไม่ยอมถูกไล่ไปไหนอีก เขาเรียกดินแดนใหม่นี้ว่า
Na – Khu – Che “ถิ่นฐานที่เขาต้องต่อสู้เพื่อให้ได้มาและก็จะขอสู้ต่อไปเพื่อรักษาเอาไว้”
Land that they have fought to win “คืออุตส่าห์ไปสู้ชนะผ่าอื่น”
and would die to keep. “แล้วมันเรื่องอะไรที่จะไปยอมให้คนขาวมาเอาไปง่ายๆ”
ศูนย์กลางแห่งความอุดมสมบูรณ์ของดินแดนชาวลาโกต้า คือป่าเขาในรัฐเซาท์ดาโกต้าที่เรียกว่า แบล็คฮิล (Black Hill) ถ้าดูจากแผนที่จะเห็นว่าอยู่ใจกลางของถิ่นอิทธิพลลาโกต้าพอดี ที่นี่พวกเขาสามารถหลบหิมะและยังพอหาอาหารประทังชีวิตจนพ้นฤดูหนาวที่โหดร้ายได้อย่างปลอดภัย นานเข้าเลยเชื่อกันว่าผีฟ้าบรรพบุรุษได้มอบให้เป็นของขวัญแก่เผ่านี้เท่านั้นและถือเป็นเขตหวงห้ามจากบุคคลภายนอก คิดแล้วคงคล้ายคนยิวที่เหมาว่าพระเจ้าของตนไปขอกรมที่ดินบนสวรรค์ออกโฉนดมอบไว้แก่ประเทศอิสราเอลเพียงผู้เดียวและร้อยทั้งร้อยที่ความเชื่อนี้กลับเป็นเหตุให้เกิดวิวาทกับเพื่อนบ้านเดือดร้อนต่อมาชั่วลูกชั่วหลาน จะด้วยผีฟ้าบรรพบุรุษของชาวลาโกต้าวางแผนให้พวกเขามีอนาคตที่มั่งคั่งหรืออย่างไรก็เหลือเดา ท่านจึงได้แอบฝังแร่ทองคำไว้ในแบล็คฮิลด้วย แต่แล้วทองคำกลับเป็นเหตุที่ทำให้เจ้าของถิ่นไม่มีโอกาสได้ใช้ เพราะผู้ที่มาพบทองกลับเป็นคนผิวขาว ที่ทำให้พวกเขาหมดอิสระภาพลงในที่สุด
